دوشنبه، آذر ۲۰، ۱۳۸۵

capital of pain


  1. تاریخ : یازدهم مهر 1383
    عجالتا که گه خوریمان بی غیر خوش است _ شب را به روز قرض می دهیم و روز را به شب ، هوا بدک نیست اما پاییز بد رقم ذوقمان را توی خلا تپانیده

  2. تاریخ : دوازدهم مهر 1383
    هوا سردتر شده ، زندگی خشن تر ، فقط زنده ام ، نه شوری و نشاطی و کلا نه عملی حاکی از بودن - تقلا و تکاپو ما شاء الله

  3. تاریخ : امروز 5 شنبه است - دوشنبه 22 بهمن 1380 بود
    امید به هیچ چیز ندارم ، در دست باد به هر سو روان

۶ نظر:

ناشناس گفت...

خیلی ها زندگیشون اینجوریه.

ناشناس گفت...

چیز تازه ای نیست... همیشه همینطور بوده

ناشناس گفت...

che ghad sarde inja...

ناشناس گفت...

باز ابر و
باز پائیز

این من غمزده ی
بی همراه

به نگاه تو شدم آواره
پی عشقی

اما
چه اندازه امید م واهی است

زندگی شعر نوئی
که از آغاز
میزند رج
که
تو تنهائی
و تنهائی
و تنهائی
تو

مانده ام بی همدم
با نگاهی غمگین
که مرا در همه ی آینه ها
حاشا کرد

باز ابر است
انگار

آسمان کینه
پر ز باد
و باران

...

ناشناس گفت...

chi ajibe ?!

ناشناس گفت...

salam
yadam oomad ke addresse blogamo eshtebahi gozashte boodam...
alanam oomadam dorostesh konam :)
hanuzam ke up nakardin...